✍️ महाराष्ट्र २४ | विशेष प्रतिनिधी | दिनांक : २३ डिसेंबर २०२५ | महाराष्ट्राच्या हवामानाने पुन्हा एकदा आपली “नाट्यमय” भूमिका साकारली आहे. कालपर्यंत स्वेटर, मफलर, शाल, रजई आणि जुन्या आठवणी बाहेर काढणारी थंडी आज अचानक ‘मी फार दिवस थांबणार नाही’ असा निरोप देऊन ओसरू लागली आहे. थंडी गेली म्हणायची का, की फक्त सुट्टीवर गेली आहे, हा प्रश्न सध्या सामान्य माणसाला पडला आहे.
हवामान विभाग म्हणतो, “थंडीची लाट ओसरते आहे.” नागरिक म्हणतो, “मग काल रात्री अंग थरथरत का होतं?” आणि थंडी स्वतः काहीही न बोलता निफाडमध्ये थेट ५.५ अंशांवर जाऊन बसली. धुळ्याला ५.८, परभणीला ६.२, तर अहिल्यानगर आणि गोंदियाला ८ अंशाच्या खाली नेऊन थंडीने आपली उपस्थिती ठसठशीतपणे दाखवून दिली.
पुणे, मालेगाव, नागपूर, यवतमाळ यांसारख्या शहरांत तापमान ९–१० अंशांच्या आसपास घुटमळत आहे. थंडी इथे अशी आहे—ना पूर्ण येते, ना पूर्ण जाते. सकाळी गारठा, दुपारी ऊन, संध्याकाळी गोंधळ आणि रात्री पुन्हा थंडी! नागरिकांनी काय घालावं, काय काढावं, हे ठरवतानाच अर्धा दिवस जातो.
हवामान खात्याच्या अंदाजानुसार, कमाल तापमानात वाढ होणार असली तरी किमान तापमानात अजूनही चढ-उतार राहतील. म्हणजेच, “थंडी कमी होतेय” हा दिलासा कागदावर छान दिसतो, पण प्रत्यक्षात कान टोचणारी हवा अजूनही अनेक भागांत कायम आहे. पुढील दोन दिवसांत काही ठिकाणी किमान तापमानात २ ते ३ अंशांची घट होण्याची शक्यता आहे—म्हणजे थंडी परत येणारच, फक्त थोडी नटूनथटून!
महाबळेश्वर १२.१ अंशांवर थंडगार आहे, कोल्हापूर-सोलापूरसारखी शहरे तुलनेने सुखावलेली आहेत, तर विदर्भ आणि उत्तर महाराष्ट्रात थंडी अजूनही हट्ट धरून बसली आहे. शेतकरी, कामगार, लहान मुलं आणि ज्येष्ठ नागरिक यांना या बदलत्या हवामानाचा विशेष फटका बसतोय.
एकूण काय, महाराष्ट्राचं हवामान म्हणजे एक प्रयोगशाळा झाली आहे. थंडी येते, जाते, परत येते—आणि नागरिक फक्त पाहत राहतो. पी. के. अत्रे असते तर कदाचित म्हणाले असते, “ही थंडी नाही, ही सरकारी फाइल आहे—कधी उघडते, कधी बंद होते, कुणालाच कळत नाही!”
तोपर्यंत, स्वेटर कपाटात ठेवा… पण फार आत नाही!